des femmes de bon courage

Bonjour, daar zijn we weer.
Het zwembadbezoek duurde niet heel lang omdat het dicht ging omdat een kind erin had gepoept...Yakkie bah! Dan maar aankleden en op stap. Mont Saint Michel was erg mooi. Een klooster om een rots heen gebouwd. Bizar hoor, hoe ze dat vroeger allemaal gedaan hebben gekregen. Als het vloed is loopt de P onder en is het weer een eiland. Heel apart om te zien dat bij eb de zee zich wel een km of misschien wel meer zich terug trekt.

We hadden op het tentenveldje 1 stel als buren. Die waren niet zo sociaal en praatten hard tot laat in de avond. Wij hadden toen de volgende ochtend vroeg ook zoveel te bepraten met een wat luidere stem dan normaal....en gelukkig hebben we ook heel veel krakende plastic zakken Ja we weten dat het niet erg netjes is maar sommige mensen lokken het gewoon uit.
Het zou warm worden en dat hebben we geweten....de bedoeling was om naar de camping op 80 km te fietsen. Ervoor zat er 1 op 53 km en dat was wat weinig. Maar soms moet je je wel gewonnen geven en word je gewoon verslagen door het weer: Het was heet en dat zijn we niet gewend. We fietsten over een oude spoorlijn die maar heel licht stijgt maar het voelt aan alsof het een berg is en we komen er maar met moeite tegenop. Ireen heeft last van broeiende zadelpijn en weet niet meer hoe ze moet zitten en mij duizelt het in mijn oververhitte hoofd. En dus geven we ons gewonnen en besluiten bij Mortain op km 53 naar de camping te gaan om 14.30 al. Volgens het boekje 2 km vd route af...wat ze er niet bij zetten is dat het 4,5 km klimmen is op een enorm drukke weg waar ze met 100 km/u langs je heen scheuren. Maar we hebben geen keuze dus met enorme tegenzin gaan we in de hitte ook nog eens steil klimmen.
De camping is een camping municipal. Dat kan ook alleen maar in Frankrijk: Een veldje in het dorp, een sanitair blok erbij en savonds komt er een mannetje geld incasseren: € 7,00 voor ons 2en...dat zijn de prijzen die we gemist hebben. In Engeland betaalden we 14-20 pond en in de toeristische Franse plaatsen 16-17 Euro. Er stonden veel fietsers, erg leuk en savonds laat kwam er nog een hele groep wandelaars. Daarvan deden sommigen wel erg primitief : Sochtends kroop er 1 onder zo'n blauw dekzeil vandaan en er lag er 1 in het sanitairblok....
De volgende dag is het een betere temperatuur, het is bewolkt met een paar spatjes regen heel af en tor en het scheelt wel 15 graden met de dag ervoor. Wel heerlijk fietsweer en we trappen met gemak 82 km weg. In Domfront kijken we wat rond en drinken we koffie in de bar met de locals. Wij drinken koffie maar zij zitten aan de wijn, pastis of een of ander rood en groen drankje wat vast geen ranja is. Ze vullen lottoformulieren in en krassen krasloten....daar gaat hun pensioengeld....
We kopen dure kaas voor de lunch...extra lang op sabbelen voor dat geld.
Onderweg stoppen we om een roofvogel kaal te plukken. Die ligt dood en half vergaan langs de weg en zulke veren zijn mooi én gewild door onze kattenmonsters :-)
Ireen redt nog een geit die zich helemaal vast in z'n ketting had gedraaid. Dat beest staat ergens achteraf langs een weggetje zonder water en dus zonder dat er iemand naar hem om kijkt. Zielig.
De camping in Carrouges was lastig te vinden in een verdwaaldorp waar alle straten eenrichtings verkeer zijn...zo raak je erg gedesoriënteerd. Maar we zijn er samen met een Franse mevrouw ook op de fiets en een ander klein tentje waar niemand bij is en komt en wij denken dat de eigenaar er dood in ligt....
In Mortain was ook een vrouw alleen op de fiets, van Alkmaar naar St.Malo. En deze mevrouw fietst van Parijs naar St.Malo. Des femmes bon courage!

In Sees bekijken we een enorme kathedraal. We fietsen door het bos, over het hoogste punt van haute-Normandië. We slapen op een camping municipal waar we niks betalen omdat er niemand komt afrekenen. Een fikse regen en onweersbui toen we net in de tent lagen.
De dag erna fietsen we 110 km, pittig. Maar er was geen camping anders dus we moesten wel. De camping in Jumieges had 4 sterren met ANWB, ACSI, vacance soleil en nog meer stickers...dan denken wij meteen: Ohoh....vol met Nederlanders. In eerste instantie had ze geen plek.....zei ze...maar toen ging ze soort van heel moeilijk kijken en op haar plattegrondje staren en toen had ze toch nog een plek, helemaal achterin in een hoekje. Waarom ze dan eerst zegt dat er geen plek is? Zodat we haar extra aardig vinden? De camping stond vol met grote auto's, caravans en campers. Wat doen al deze mensen hier in dit gehucht? We hadden geen eten en verheugden ons op pasta of pizza. Maar er was niks in t dorp. We moesten 1,5 km lopen naar de Seine waar een eetgelegenheid zat. Ireen probeerde zeeslakken als voorgerecht....niet zo lekker hihi.
Savonds regende het weer.

En vandaag stonden we op met regen en fietsten en zweetten in ons regenpak tot 13.00 uur. Bah dat is echt vies hoor. In een dorp vonden we een grote supermarkt mét blikje gas, net wat we nodig hadden. De route vandaag was wat saai, door uitgestorven en steeds hetzelfde uitziende dorpjes. En nu op een relaxte camping die zowaar Wifi heeft. Wow. Dat is echt bijna nergens. Ja of je moet ervoor betalen. En onderweg in een leuke tent koffie drinken met Wifi zoals in Engeland is er ook niet bij.
We maken ons nu op voor weer een nacht met regen en morgen wordt het mooi weer zeggen ze.
Salut en j' espère à bientôt