zware benen

Zo, met een trage internetverbinding, bier én wijn binnen eens wat verhalen bijschrijven. We waren de afgelopen dagen zo moe na steeds een zware of lange dag dat we geen puf hadden om nog te gaan zitten pielen op onze handy, zoals ze hier een mobiel noemen.
Ik moet even terug lezen wat we allemaal gedaan hebben. Het laatste bericht was van de 'gleuvencamping' zoals wij hem hebben omgedoopt. Aangezien in het was/douche gedeelte de vrouwen hun kleding uittrokken in het gemeenschappelijke deel en daar eens even flink met een washand tussen de benen gingen staan rauzen....in ons vizier...en bedankt....
Verder kwamen we nogal veel linksdragende mannen tegen...in hun te wijde fietsbroekjes waar je alles in zag zwaaien. Ook bedankt. ...we hebben erg gelachen die dag.
Het was warm en we hebben bijna 100 km gefietst. Compleet gesloopt op de camping die echt veel verder was dan dat het routeboekje zei. Het is dat het alternatief een stapelbed in een jeugdherberg was voor €50, alleen daarom kon Ireen nog net op dr fiets blijven zitten. Het boekje is bij tijd en wijle sowieso erg irritant want sommige aanwijzingen zijn voor meerdere interpretaties mogelijk waardoor we dus een heel aantal keren al fout zijn gereden. En als het dan warm is of je fietst voor niks een heuvel van 7% op, daar wordt een mens niet blij van.
Maar goed, de camping was heerlijk rustig. Eindelijk eens geen goederen treinen of snelwegen in de buurt.
Vroeg naar bed want we konden niet meer.

Dag 8 zijn we begonnen met even in Worms naar de Dom en het oudste joodse kerkhof te gaan.
In een volgend dorp naar de Apotheek. Wij zijn grote fan van de Deutsche Apotheke: we hebben al een zalfje voor zere billen, voor onze aandoening mét naam, nml Mallorca allergie. Altijd fijn als het een naampje heeft. En een speciale zonne allergie zonnebrand tegen die Mallorca zonneuitslag. Nu moeten we binnenkort zeker nog een keer voor de zonneallergieblaasjes op onze bovenlip....en we gaan vast nog wat halen voor we het land uitgaan. Zo leuk die apotheek :-)
Ondertussen dachten we eindelijk eens op tijd op de camping aan te komen. Komen we daar, gaat het ongeveer zo:
Hallo kunnen we bij u overnachten met een klein tentje?
-Nein ,belegt-
Maar we hebben echt een heel klein tentje.
-nein, belegt-
Maar we zijn op de fiets, heel erg moe en kunnen echt niet verder
-nein, belegt-
Toen kregen we een stencil onder onze neus geduwd met campings in de buurt. Ja uh we gaan niet zomaar 7 km verder rijden ook nog van de route af als we niet zeker weten dat daar wel plek is.
'Kunt u voor ons bellen naar die camping en vragen of er plek is?
-heb je zelf geen handy??-
Jawel maar ik spreek slecht duits....
Nou bij Merkels gratie ging ie dan bellen. ..ik schat in dat hij hem 1 x heeft laten overgaan voor hij zei dat er niet opgenomen werd.
Nou TSCHUSS dan en ik hoop dat Duitsland verliest! Tssss.
Toen zelf gebeld naar de volgende campinv op de route en daarheen gereden. Nadat we eerst weer helemaal fout zijn gereden, zo niet leuk.
Op de camping aangekomen snel de tent opgezet , komt de man vd camping vertellen dat we niet goed staan. Ja daaaag jij denkt dat we xe tent nog een keer gaan verzetten? In your dreams. Na een hoop gezucht en gesteun van beide kanten mochten we dan toch blijven staan. Na de douche had deutschland zn wedstrijd gewonnen dus feest alom. We waren weer gesloopt en het dreigde te gaan regenen dus zijn we de lekkerste hamburger ooit gaan eten in het restaurant. Dat was het enige plusje van deze camping.

Dag 9, 5 juli ( Sharon, gefeliciteerd)
Om 4.30 kriebelde er wat in mn haar...ik gooide het beest opzij en sloeg een paar keer hard op mn slaapzak waar ik dacht dat ie geland was. Dood, dacht ik. Weer liggen. Toen voelde ik een beest in mn nek. IEKS. ik sla om me heen. En kijk met mn slechte ogen om me heen. ...wat zit er op de binnentent? Even mn bril voor op zetten. Ieks....wat is dat???? Niet 1 oorwurm, niet 2, niet 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 maar 12 die ik de tent uitwerk, 1 die ik vermorzel en later bleken er nog 3 zich ergens bij Ireen genesteld te hebben. Brrrrr. Wat was er gebeurd? Net voor dat beest in mn haar was zij dd tent uitgeweest om dr fietsbroekje binnen te halen. Die mormels moeten allemaal in haar broek hebben gezeten. Ieeeeeeehh....sochtendes eerst alles uitgeklopt.
Het werd weer een loodzware dag. Met de eerste klimmen. Die we soort van niet aan hadden zien komen? Of genegeerd? Ik weet het niet. Maar ons doel van die dag hebben we niet gehaald. Ook een fikse bui over ons heen gehad. Bij Pforzheim voor niks een pittige helling op om vervolgens op xdezelfde plek onderaan de heuvel weer uit te komen. Wat een gezeur. Toen maar zelf bordjes centrum gaan volgen maar voor we dan weer de route hebben teruggevonden, dat kost tijd en ons humeur.
Dat fout rijden gebeurde die dag nog een aantal keer. Irri!
Uiteindelijk kwamen we terecht in een onsmakelijke pension in Merklingen. We zouden gedeelde douche hebben maar 1 blik in de badkamer met plukken zwart haar over de hele vloer en we maakten rechtsomkeert naar de bar om voor €5 meer onze eigen douche te hebben. Dat bleek een douchecabine te zijn in de hoek vd kamer. Ook apart. ....
Aan de overkant vd straat naar de pizzeria en heerlijk gegeten.
Met unsere heil elixer: een halve liter bier. Goh wat smaakt dat goed en je hebt ook geen last meer van verstopping :-)
We hadden tv o de kamer maar lagen om 22.00 uur al met onze ogen dicht.

Vandaag een goede dag. Met veel klimmen, pittige hellingen hoor. En heet. Maar het ging beter en sneller dan afgelopen dagen en na nog een vreselijke klim waren we voor het eerst eens op een redelijke tijd op de camping. We zitten hoog en dat voel je want het koelt al aardig af.

Jullie zijn weer bij.
Nog 2 dagen en dan zijn we of bijna of al bij de Bodensee. Dan komen de echte klimmen. ...de Alpen. Na afgelopen dagen hopen we dat dat gaat lukken.
TSCHUSS voor nu!